Mimo złowrogich wróżb byłem raczej grzecznym brzdącem. W zasadzie moje egzystowanie ograniczało się do kilku prozaicznych czynności: spałem, jadłem, łaziłem (jak już potrafiłem) i czasami wrzeszczałem - ale tylko w uzasadnionych przypadkach typu nagłe i nieprzewidziane uderzenie się o podłogę czy kant stołu. Raczej nie wrzeszczałem bez powodu, choć ze względu na piętno jakie wycisnął na mnie mój znak zodiaku powód ten mógł być czasami ulotnie błahy. Jak widać na zamieszczonej obok fotografii już wtedy zdarzało mi się trenować pewien gest, gest który jednoznacznie jest kojarzony z pewnym dość specyficznym rodzajem spędzania wolnego czasu w męskim gronie. Ale od razu mówię: Czyniłem to nieświadomie i zapewne nie przewidywałem wtedy jakie to przyniesie konsekwencje w przyszłości!