Ta część poświęcona jest kobiecie. Kobiecie która była ze mną wiele lat, wszędzie, towarzyszyła mi na wszystkich wojażach po Polsce a mimo tego w bezczelny sposób mnie zostawiła i odeszła w siną dal służyć innym. Lecz jednak jest jedyną kobietą, do której jestem zdecydowany powrócić. Jest też jedyną kobietą o której będę tu wspominał. Pozostałe pewnie nie miałyby ochoty czytać tu o sobie, lub ja nie miałbym chęci na wspomnienia o nich. Zresztą nie ma co się zagłębiać w to, co było, co jest już bezpowrotnie stracone i przeważnie pozostawiło po sobie wiele żalu i bólu. Nieważne. Życie toczy się dalej.
Ale wracając do meritum: Gitara przepadła gdzieś na jednym z ognisk i niestety od tamtej pory nie mam kontaktu z tym instrumentem. Lecz ostatnio coraz częściej mnie nosi, aby znów zacząć zakłócać życie moich sąsiadów głośnymi dźwiękami szarpanych strun. Od słów do czynów zatem.